Óttinn við að rugga bátnum

Greinarhöfundur veltir því fyrir sér hvort þetta sé annars konar kurteisi að þvælast fyrir fólki en ég leyfi mér að segja að það er ókurteisi að bregðast ekki við og þegja í stað þess að sýna kurteisi.  Ég sé þarna mjög skýrt dæmi um að fólk þegi frekar en að eiga á hættu að segja eitthvað sem særi tilfinningar og valdi geðshræringu. Þegi til að rugga ekki bátnum. 

Þetta er eitt stærsta vandamálið sem ég sé daglega í mannlegum samskiptum.  Að sleppa því að segja hug sinn af ótta við viðbrögð eða álit annara.  Í stað þess að segja það sem þú meinar ferðu þá leið að tala í kringum það.  Segist hafa frétt þetta, segir að einhver annar sagði það sem þú vilt koma á framfæri o.sv.frv.  Þú með öðrum orðum meinar ekki það sem þú segir til að bera ekki ábyrgð á orðum þínum, ef ske kynni að viðkomandi tæki hugmyndum þínum illa.

Annað merkilegt í þessari frétt er að halda því fram að það sé stórhættulegt "að ætla að draga ályktanir um líkamlegt ástand kvenna á opinberum vettvangi".  En eina raunverulega hættan er að þú upplýsir mistök þín. 

Og ef mér verður á að mistúlka aðstæður sem þessar og særa tilfinningar þá ber ég ábyrgð á orðum mínum og segi heiðarlega" Biðst afsökunar, en ég gat ekki áttað mig almenninlega á aðstæðum".

Ólétt eða feit? Bretar vita ekki svarið